Voorbeeldvragen

Rechter heeft de pik op mij

Tijdens een zitting heb ik een rechter wellicht een keer onterecht een verwijt gemaakt. Sindsdien lijk ik bij iedere zaak voor deze rechter met een 1-0 achterstand te beginnen. Alles wat ik opmerk, wordt negatief uitgelegd. Dit is schadelijk voor mijn cliënten en lastig voor mijzelf. Hoe herstel ik de verstandhouding?

Anoniem – Advocaat

Lockdown: hoe houd ik feeling met mijn team?

Ik stuur een team aan met diverse medewerkers, maar heb er, nu we allemaal thuis moeten werken, moeite mee goed contact te houden. Ook twijfel ik of ze wel de hele dag werken. Hoe manage ik mijn team op afstand prettig en efficiënt?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Dominus litis Vs. klant is koning

Mijn cliënt wil een bepaalde deal zo graag doen, dat hij zelfs zeer onredelijke verzoeken van de wederpartij inwilligt. Ik vind het zo langzamerhand erg lastig te bepalen hoe ik me in de onderhandelingen moet opstellen. Alles wat ik adviseer, lijkt uit het raam te worden gegooid om de deal maar binnen te halen. Het is natuurlijk zijn deal, maar moet ik hem niet (meer) tegen zichzelf in bescherming nemen? Waar ligt in dit geval de grens tussen dominus litis zijn en ‘de klant is koning’?

Anoniem – Advocaat

Geen grip op Millennials

Ik stuur een team aan met daarin veel “Millennials” en merk dat het met het jaar moeilijker wordt grip op het team te houden. Ze klagen over alles en willen het liefst alleen maar thuis werken. Als ze al op kantoor zijn, komen ze in vrijetijdskleding met dopjes in hun oren. Ze willen naast hun werk sporten, socialisen, reizen en naar hippe festivals, maar verwachten wel een vorstelijk salaris. Als er ‘s avonds of in het weekend gewerkt moet worden, vraag ik me hardop af wie ik daarvoor kan benaderen. Sommigen hebben namelijk een soort sfeer om zich heen hangen waardoor je denkt: die dus niet. Ik heb vaak het gevoel dat ik op eieren moet lopen en dat ik de millennials met zijden handschoenen moet aanpakken. Omdat ze anders weggaan om een wereldreis te gaan maken, een burn-out krijgen, of een klacht indienen. Ik begrijp niet waar hun eergevoel is, hun drive om goed werk te leveren, een cliënt te pleasen. Zij zien alles als verantwoordelijkheid van de seniors en de partners, maar ze hebben toch ook een eigen verantwoordelijkheid? Hoe vind ik de balans tussen mijn verwachtingen en die van hun en hoe krijg ik weer grip?

Anoniem – Advocaat

Effectiever opleiden

Ik heb een jongere collega al wel 100 keer uitgelegd hoe iets aangepakt moet worden, maar ik krijg het nog steeds niet aangeleverd zoals ik het wil. Kan of wil hij het nou gewoon niet goed doen? Of ligt het aan mijn manier van opleiden?

Anoniem – Advocaat

Eenzaam door Coronacrisis

Doordat we nu allemaal thuis werken, heb ik niet meer automatisch contact met mijn collega’s. Er zijn wel telefonische vergaderingen, maar die zijn allemaal functioneel. Niemand belt voor even een praatje. Ik ook niet, want ik heb het idee dat ik de enige ben die zich eenzaam voelt en ik wil niemand tot last zijn. Hoe kom ik deze tijd door zonder me zo geïsoleerd te voelen?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Rechtspraak neemt shortcuts in tijden van COVID-19

Normaal gesproken zou mijn cliënte worden gehoord en het laatste woord hebben in deze procedure, maar vanwege COVID-19 wil de rechtbank het allemaal schriftelijk afdoen. Ik weet dat de rechtspraak enorm onder druk staat om productie te draaien. Hoe behartig ik de belangen van mijn cliënt zo goed mogelijk, zonder de rechtbank tegen ons in het harnas te jagen?

Anoniem – Advocaat

Niet ‘in control’ bij onderhandelingen

Het lukt me niet goed de rituele dans tijdens onderhandelingen te doorbreken. Ik weet voordat de punten opkomen al wat de wederpartij gaat aandragen, maar toch lukt het me niet de onderhandelingen naar mijn hand te zetten. Hoe word ik in control?

Anoniem – Advocaat

Stroeve samenwerking

Met de meeste mensen kan ik goed samenwerken, maar met één iemand loopt het voor geen meter. Ik heb het idee dat we ons over en weer heel snel aangevallen voelen waardoor het gesprek snel escaleert. Hoe kan ik onze samenwerking verbeteren?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Moeite met nee zeggen

Ik heb het altijd te druk, omdat ik geen nee kan zetten. Ik durf het niet goed, maar wil ook mijn collega’s niet duperen. Als ik nee zeg, moeten zij harder werken. Sommigen van mijn collega’s lijken er zelf minder moeite mee te hebben om nee te zeggen. Aan de ene kant vind ik dat asociaal. Aan de andere kant ben ik jaloers.

Anoniem – Advocaat

Moeite met eerlijk feedback geven

Ik doe een interim-klus op het kantoor van een vriend. Dat ging prima, totdat ik er een opdracht bij kreeg die met de organisatie van zijn kantoor te maken heeft. Vanaf de werkvloer komen mij namelijk dingen over hem ter ore die niet bepaald positief zijn, maar wel relevant in het kader van die opdracht. Ik merk dat ik het moeilijk vind hem eerlijk feedback te geven. Hoe vervul ik mijn opdracht zonder onze persoonlijke relatie te schaden?

Anoniem – Advocaat

Net medewerker en al opleiden

Terwijl ik zelf nog maar net medewerker ben, wordt ik al geacht stagiaires op te leiden. Ik vind het moeilijk om werk te delegeren. Ik ben onzeker of de stagiaires wel wat van me willen aannemen en wil bovendien graag aardig gevonden worden. Daardoor laat ik mijn commentaar vaak achterwege en pas ik hun werk zelf aan voordat ik het uitstuur. Maar dat is op de langere termijn natuurlijk niet sustainable. Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik me senang voel in mijn nieuwe positie?

Anoniem – Advocaat

Trek ik de regie te veel naar me toe?

Mijn cliënt is afhankelijk van veel partijen. Niet al die partijen doen hun werk even goed. Vaak zie ik van tevoren al dat er iets fout zal gaan en grijp ik in. Neem ik de regie en ga alles coördineren. Het kost me handen vol tijd en energie en nog steeds lopen soms dingen fout. Dat frustreert me en mijn cliënt is vaak de dupe. Hoe behartig ik de belangen van mijn cliënt zonder iedereens werk over te nemen?

Anoniem – Advocaat

Te verantwoordelijk

Naast mijn gewone werkzaamheden, ben ik verantwoordelijk voor een team. Ik voel me ook echt heel verantwoordelijk; of het wel goed gaat met iedereen, of ik ze wel genoeg aandacht geef, hoe ik feedback geef op een effectieve doch vriendelijke manier, of mensen hun verantwoordelijkheden niet ontduiken, etc. Het neemt me eigenlijk behoorlijk in beslag. Hoe kan ik wat luchtiger omgaan met mijn verantwoordelijkheden?  

Anoniem – Advocaat

Groep activeren

Ik begeleid een groep collega’s bij een project. Ze zeggen steeds wel dat ze het belangrijk vinden en willen bijdragen, maar ik merk er weinig van. Ik weet dat ze het druk hebben, maar vind ook dat ze daad bij het woord moeten voegen. Wat kan ik doen om de groep in beweging te krijgen?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Moeite met ja-knik cultuur

Mijn buitenlandse collega’s zijn niet slecht, maar doen altijd precies wat hun (onze) baas hen opdraagt. Ook als zijn verzoek niet logisch is. Ik ben de enige die tegen hem in durft te gaan. Ik heb mijn collega’s al vaak geprobeerd te motiveren voor zichzelf op te komen, maar ze durven het niet. Dat irriteert me steeds meer. Het is niet mijn taak hun te managen, maar niemand anders doet het en ik heb er last van. Hoe krijg ik mijn collega’s in beweging?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Spreek cliënt nooit rechtstreeks

Mijn cliënt is directeur van een vennootschap. Hij laat de communicatie steeds via zijn trusted advisor lopen; een collega-advocaat met een heel andere expertise dan ik. Alle informatie van de cliënt verneem ik dus uit tweede hand van een collega die niet weet wat relevant is op mijn rechtsgebied. Hoe ga ik hiermee om?

Anoniem – Advocaat

Cliënt wil niet betalen

Ik heb een cliënt voor wie we ontzettend veel hebben gedaan. Hij is blij met het resultaat, maar niet met de rekening. We hebben al meerdere gesprekken over de rekening gehad en ik heb hem ook al een fikse korting gegeven. Hoe krijg ik mijn cliënt zo ver dat hij betaalt zonder dat ik hem kwijtraak?

Anoniem – Advocaat

Slecht-nieuws gesprek

Ik ben nog maar net partner en moet behoorlijk wennen aan mijn nieuwe rol. Bijvoorbeeld aan de HR-kant ervan. Laatst moest ik voor het eerst een slecht-nieuws gesprek voeren met een jonge kantoorgenoot. Ik vond dat heel erg lastig en heb het gevoel dat ik het niet goed heb aangepakt. Hoewel het slechte nieuws niet voor mij was, lig ik er nog wakker van. Hoe neem ik dit soort dingen niet mee naar huis neemt?

Anoniem – Advocaat

Geen onderdeel van het team

Als stagiaire krijg ik alleen maar (deel)opdrachten en word ik nooit betrokken in het grotere geheel. Dat geeft me het gevoel dat ik er niet toe doe en heeft bovendien tot gevolg dat ik geen inzicht en overzicht krijg. En daardoor is mijn leercurve weer (te) beperkt, wat me enorm demotiveert. Dit gaat trouwens bij alle stagiaires op mijn afdeling zo. Hoe doorbreek ik dit patroon?

Anoniem – Advocaat

Kantoorpolitiek

Toen ik partner werd, begon ik met frisse moed en veel ideeën aan deze nieuwe fase van mijn carrière. De politieke arena achter de schermen is me alleen behoorlijk tegengevallen. Ik houd daar niet van en ben er ook niet goed in. Ik merk dat ik me nu steeds meer terugtrek, waardoor mijn ideeën niet van de grond komen en ik ook minder bijdraag aan het grotere geheel dan ik voor ogen had. Zouden de anderen er ook last van hebben? Hoe gaan die er mee om? Hoe zorg ik ervoor dat ik me niet te veel door dat politieke gedoe laat ontmoedigen?

Anoniem – Advocaat

Verantwoording afleggen voor werk van anderen

Ik fungeer vaak als aanspreekpunt van de cliënt, maar in feite is er een heel team aan het werk. Ik ben ook degene die het met cliënt aan de stok krijgt als een rekening hoger uitvalt dan verwacht. Collega’s die wat meer op afstand aan het werk zijn, lijken het niet zo nauw te nemen met afgesproken budgetten en maken hun budgetoverschrijdingen sans gêne mijn probleem. Hoe krijg ik hen zo ver dat ze zich, ondanks de grotere afstand, toch net zo betrokken en verantwoordelijk voelen voor de zaak en het afgesproken budget?

Anoniem – Advocaat

Collega aanspreken op ‘ghost’ uren?

Ik ben nog advocaat-stagiaire en heb dus vaak begeleiding nodig van meer ervaren kantoorgenoten. Logisch dat zij dan ook hun tijd op zo’n zaak van mij boeken. Maar laatst heb ik gezien dat iemand disproportioneel veel uren op mijn zaak had geschreven. Wat moet ik doen? Ik vind dat de cliënt hier niet de dupe van mag worden, maar ben ook bang voor mijn carrière…

Anoniem – Advocaat

Niet langer ´core business´

Vroeger werkte op een advocatenkantoor, maar sinds enkele jaren werk ik in-house. Mijn werk vind ik op zich leuk, maar ik kan me maar niet helemaal ontworstelen aan het gevoel als nuisance factor te worden gezien door collega’s die in operations werken. Zij sluiten de deals en onderhandelen over de contracten. Ze moeten alleen nog even langs legal om eea te laten checken. En als ik dan op risico’s wijs of op dingen die niet kunnen, zijn ze eerder geïrriteerd dan blij. Dit is voor mij een enorme energy drain. Hoe kan ik dit keren?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Van specialist naar manusje van alles

Als advocaat was ik gespecialiseerd in een bepaald rechtsgebied, maar nu ik bedrijfsjurist ben, krijg ik werkelijk alles over mijn bureau. Hoewel ik blij ben met het verbreden van mijn horizon en de andere dynamiek en de work-life balance, merk ik dat ik vaak onzeker ben op het moment dat ik al een knoop moet doorhakken. Ik kan simpelweg niet alles meer nazoeken en moet veel meer op gevoel doen. Hoe zorg ik ervoor dat ik me hier comfortabeler bij ga voelen?

Anoniem – Bedrijfsjurist

#Metoo

Een vrouwelijke collega zegt dat een belangrijke cliënt van ons haar heeft lastiggevallen tijdens een diner laatst. Natuurlijk wil ik het voor haar opnemen, maar deze cliënt kunnen we niet missen. Hoe kan ik dit nou het beste aanvliegen?

Anoniem – Advocaat

De druk van de declarabele praktijk

Ik heb, naast declarabel werk voor cliënten, ook een heleboel niet-declarabele taken, maar op de een of andere manier lukt het me maar niet die te voltooien. Ik begin er soms met goede moed aan, maar kom nooit tot afronding, omdat er weer declarabele dingen tussendoor komen. En declarabel werk gaat natuurlijk voor. Die niet-declarabele dingen die ik niet afmaak, blijven me maar in mijn nek hijgen. Ik heb er last van dat ik ze niet afmaak. Maar toch lukt het me niet. Hoe kan ik hier verandering in brengen?

Anoniem – Advocaat

Bang de boot te missen

Vanwege een waarschijnlijk te bescheiden opstelling en een paar jaar buitenland, liep ik al achter op schema qua carrière maken, maar ik dacht dat het nog net niet te laat was. Maar nu ik door de Coronacrisis ook nog eens minder werk heb en ik binnenkort met zwangerschapsverlof ga, heb ik het gevoel dat ik de boot ga missen. Hoe creëer ik weer momentum?

Anoniem – Advocaat

Er broeit iets

In de secretaressegroep broeit iets. Ze klagen bij mij over elkaar, maar komen er, voor zover ze er onderling al over praten, met elkaar niet uit. Ik heb bang dat de bom straks barst en dat we dan een van onze goede ondersteuners kwijtraken. Hoewel ik hun directe leidinggevende niet ben, voel ik me wel verantwoordelijk. Wat moet ik doen?

Anoniem – Advocaat

 

Langzaam door perfectionisme

Onze cliënten betalen zo veel voor mijn werk dat ik vind dat het werk ook echt perfect moet zijn. En er perfect uit moet zien. Ik zit daardoor uren langer op kantoor dan mijn collega’s. Ik doe mijn werk goed, maar houd geen enkele tijd over voor mezelf. Hoe krijg ik een betere work-life balance?

Anoniem – Advocaat

De flexibiliteit van het ‘nieuwe normaal’

Door de Corona-crisis werken we nu weer allemaal thuis, maar tot voorkort mochten we om de week naar het werk. Ik merkte toen dat veel collega’s dat deden, maar ik vind het eigenlijk fijner om thuis te blijven. Ik ben alleen bang dat daar op de een of andere manier toch afkeurend naar wordt gekeken. Hoe ga ik handig om met het nieuwe normaal?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Cliënt behoeden voor risico’s?

Tot waar moet je gaan in je rol je cliënt te beschermen? De keuze is natuurlijk uiteindelijk aan je cliënt, maar wanneer heb je genoeg gedaan om hem te behoeden voor risico’s en wanneer ga je te ver? Hiermee worstel ik in een lopende zaak waarin de cliënt, hoe groot de risico’s ook zijn waarop ik hem wijs, doof lijkt voor wat ik zeg. Ben ik een zeikerd en te veel babysit of ga ik eigenlijk niet eens ver genoeg?

Anoniem – Advocaat

Commitment voor niet-declarabel werk

Laatst leidde ik een niet-declarabel project, waaraan collega’s meededen die zich daar vrijwillig voor hadden gemeld. Maar toen het meer werk bleek dan verwacht, bleek hun commitment toch niet zo hard als ik had gedacht. Na veel duwen en trekken heb ik er uiteindelijk zelf nog heel veel tijd en energie in moeten steken om het tot een goed resultaat te brengen. Hoe voorkom ik dat ik zelf te veel geef en hoe houd ik het team committed?

Anoniem – Advocaat

Bang voor mijn baas

Mijn baas is echt van de oude stempel. Ik hoor het alleen als het niet goed is. Hij scheldt me dan uit en schreeuwt tegen me. Ik durf mijn werk bijna niet meer aan hem aan te leveren en ik ga juist meer fouten maken. Ik heb inmiddels het gevoel dat ik helemaal niets kan, terwijl ik vol vertrouwen begon… Ik ga elke dag met lood in mijn schoenen naar kantoor. Hoe herwin ik mijn zelfvertrouwen zodat ik weer groei ipv krimp?

Anoniem – Advocaat

Succesvoller vergaderen

Hoewel ik volgens mij goede ideeën heb, lijkt het wel of niemand echt naar me luistert als ik ze opbreng tijdens vergaderingen. Ik krijg ze er in ieder geval niet door. Waar ligt dat nou aan?

Anoniem – Bedrijfsjurist

2 kapiteins op 1 schip

Ik ben medewerker en werk op een dossier met twee verschillende partners, beiden expert op hun gebied. Ze zijn het vaak niet met elkaar eens en ik ben een beetje de speelbal. Pas ik het aan zoals de een het wil, dan is het weer niet naar de wens van de ander. Hoe kan ik hier het best mee omgaan?

Anoniem – Advocaat

Ethiek in familiekwestie

Soms sta ik cliënten bij die vooral in hun eigen belang lijkten te willen handelen en niet altijd (ook) in het belang van hun kinderen. Ik weet dat ik mijn cliënt bijsta, maar toch heb ik er soms last van dat de rechtspositie van de kinderen in het gedrang komt. Hoe kan ik hier het best mee omgaan?

Anoniem – Advocaat

Moeite met delegeren

Ik vind het prima om bulk werk te delegeren, maar merk dat ik meer moeite heb om het leuke werk te delen of zelfs te delegeren. Dat doe ik het liefst zelf. Maar hoe meer senior ik word en hoe groter mijn praktijk, hoe onhoudbaarder deze situatie. Hoe gaan jullie hiermee om?

Anoniem – Advocaat

Hoe krijg ik ‘legal’ op de agenda van mijn baas?

Ik zie het misgaan. Belangrijks besprekingen waarvoor de wederpartij zich overduidelijk op de achtergrond wel heeft laten bijstaan door legal, maar mijn baas niet. Die vertrouwt erop dat geen van de partijen legal meeneemt naar de meeting. Mijn aanwezigheid is dus niet nodig. En ondertussen wordt hem een oor aangenaaid. Wat ik ook zeg of doe, het lijkt niet tot hem door te dringen dat veel commerciële issues ook legal implicaties hebben en dat hij er dus verstandig aan doet met legal te communiceren. Hoe krijg ik hem zover dat hij ons als asset ziet en meer gaat betrekken?

Anoniem – Bedrijfsjurist

Wel of eigenlijk niet zo grappig?

Toen de discussie rondom grensoverschrijdend gedrag losbarstte dacht ik dat ik niet zo’n probleemgeval was. Maar inmiddels weet ik het niet meer zo zeker. Ik houd van grappen maken. Van best pittige, harde of cynische grappen. Ook ten koste van mijzelf. Maar nu denk ik ineens: vinden anderen dat eigenlijk wel oké? Ik heb er nooit eerder bij stilgestaan, maar maar me ineens zorgen of ik niet ongemerkt ook grenzen overga met mijn grappen. Hoe zien jullie dit?

Anoniem – Advocaat

Grensoverschrijdend gedrag wel/niet melden

Ik heb al een paar keer meegemaakt dat ik in vertrouwen wordt genomen door iemand die mij vertelt over grensoverschrijdend gedrag, maar die er verder zelf geen actie op wil ondernemen. Juist niet. Want dan wordt gevreesd voor represailles of voor het schaden van de eigen carrière. Wat is in zo’n geval mijn rol? Zwijgen voelt soms slecht; alsof je iemand met iets laat wegkomen waarvan je zelf vindt dat dat absoluut niet kan, maar ja, wat kun je?

Anoniem – Advocaat

Business development lastig

Ik ben goed op de inhoud, maar niet goed in netwerken. Ik vind het niet leuk en voel me ongemakkelijk. Artikelen publiceren vind ik ook lastig, want wat weet ik nu eigenlijk? Althans, zo voel ik dat. Als ik iemands anders artikel lees denk ik vaak: tja, dat had ik ook wel kunnen schrijven. Maar van tevoren denk ik altijd: wie zit hier nou op te wachten. Van mij. Hoe kan ik met mijn profiel toch iets doen aan business development?

Anoniem – Advocaat

Niet beloond voor niet-declarabele inzet voor kantoor

In mijn senior positie ben ik kennelijk een fijn aanspreekpunt van allerlei mensen die met dingen zitten, waarmee ze niet naar partners toe durven te stappen. Ik help hen graag, maar het kost me veel tijd. Tijd die de partners niet zelf hoeven te spenderen, maar ook tijd die ik dus niet meer aan declarabel werk kan besteden. Door mijn behulpzaamheid, kom ik zelf in een lastig parket. Hoe krijg ik de partners zover dat ze mijn inzet voor dit soort algemene zaken gaan erkennen en belonen?

Anoniem – Advocaat

Bang voor precedentwerking uitzonderingsgevallen

Een kantoorgenoot, die we graag willen behouden, wil graag alleen maar schooltijden werken. Hij is ontzettend goed en we willen hem niet kwijt, maar wat als we dit toestaan? Straks wil iedereen alleen schooltijden werken en zitten wij al het avond- en weekendwerk op te vangen. Wat is wijsheid in deze veranderende tijden?

Anoniem – Advocaat

VOORBEELDEN WORDEN REGELMATIG BIJGEWERKT